Η παραμονή Τσίπρα στην εξουσία έχει καταστεί μια πολύ ακριβή υπόθεση. Όλες οι ευρωπαϊκές χώρες, κατά τη διετία 2015-2016, αξιοποίησαν τη θετική διεθνή συγκυρία και είδαν τις οικονομίες τους να αναπτύσσονται με σημαντικούς ρυθμούς. Μάλιστα, η Κύπρος έφυγε από το Μνημόνιο, ακολουθώντας το δρόμο της Ιρλανδίας και της Πορτογαλίας, ενώ η Ελλάδα έπεσε θύμα της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, η οποία όχι μόνο δεν έσκισε τα Μνημόνια και δεν κατάργησε τη λιτότητα με ένα νόμο και ένα άρθρο, όπως έλεγε, αλλά, αντιθέτως, ετοιμάζεται να μας φορτώσει και με δεύτερο Μνημόνιο μέσα σε δύο χρόνια.
Η οικονομική πολιτική της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ είναι εγκληματική. Εχει στηρίξει τη δημοσιονομική προσαρμογή στην υπερβολική αύξηση των φόρων, αφήνοντας το κομματικό κράτος ανέγγιχτο. Οπως αποκαλύφθηκε, μέσα σε επτά μήνες, από τον Αύγουστο του 2016 έως τον Φεβρουάριο του 2017, αύξησαν κατά 21.000 τον αριθμό των εποχικών υπαλλήλων που απασχολούνται στο Δημόσιο, ενώ μια περιήγηση στη «Διαύγεια», στους δημόσιους οργανισμούς, δείχνει ότι οι σπατάλες σε προσλήψεις, αμοιβές και λοιπές δαπάνες συνεχίζονται με αμείωτη ένταση και χωρίς κανέναν πραγματικό έλεγχο.
Σήμερα συμπληρώνονται επτά χρόνια από την ημέρα που ο Γ. Παπανδρέου ανακοίνωσε από το Καστελλόριζο την ένταξη της χώρας μας στο μηχανισμό στήριξης και την είσοδο του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου στην Ελλάδα. Σε αυτή την επταετία των Μνημονίων παρακολουθήσαμε άλλους αδύναμους κρίκους της ευρωζώνης να εντάσσονται σε Μνημόνιο μετά την Ελλάδα και στη συνέχεια να βγαίνουν από αυτό, ενώ εμείς είμαστε ακόμα σε μνημονιακό καθεστώς.
Με εξαίρεση την περίοδο της κυβέρνησης Σαμαρά, κατά την οποία έγινε μια ουσιαστική προσπάθεια για έξοδο από την κρίση με σταδιακή μείωση της φορολογίας και τόνωση των επιχειρήσεων, οι κυβερνήσεις Γ. Παπανδρέου και Αλ. Τσίπρα ακολούθησαν την ίδια συνταγή αποτυχίας: φόροι, φόροι, φόροι και μειώσεις αποδοχών, χωρίς καμία αναπτυξιακή προοπτική.
ΓΙ’ αυτό και κανείς δεν πανηγύρισε για το, υπερβολικά μεγάλο σε σχέση με τους στόχους που είχαν τεθεί, πρωτογενές πλεόνασμα του 4% που ανακοίνωσε η Στατιστική Αρχή. Γιατί όλοι γνωρίζουν ότι δεν προέκυψε από εξορθολογισμό δαπανών ή από το κυνήγι της φοροδιαφυγής, η οποία οργιάζει, αλλά από την υπερβολική δόση λιτότητας που επέβαλε στην πραγματική οικονομία η κυβέρνηση και το στράγγισμα νοικοκυριών και επιχειρήσεων.
Με τον τρόπο που πολιτεύεται ο κ. Τσίπρας δείχνει να μην έχει διδαχθεί τίποτα από την επταετία των Μνημονίων. Υιοθετεί όλες τις παθογένειες της Μεταπολίτευσης, όπως το κομματικό κράτος, τα ρουσφέτια και τις σπατάλες. Δηλαδή όλα όσα μας οδήγησαν στη χρεοκοπία. Γι’ αυτό η παραμονή του στην εξουσία δημιουργεί διαρκώς νέα βάρη για τους πολίτες.
Ο ίδιος θα προσπαθήσει να μεταθέσει την εφαρμογή των νέων μέτρων για το 2019, ναρκοθετώντας και την προοπτική της επόμενης κυβέρνησης. Γιατί η Νέα Δημοκρατία έχει μία βασική αποστολή. Να διαθέτει ολοκληρωμένη εναλλακτική πολιτική με βαθιές τομές στο κράτος που θα δώσουν χώρο για μείωση της φορολογίας. Σε αντίθετη περίπτωση, θα μετράμε χρόνια Μνημονίων χωρίς καμία οικονομική εξυγίανση και χωρίς καμία αναπτυξιακή προοπτική.